Witajcie!
Dziś pogadajmy na temat systemu o którym może nie znaliście czyli wspólny projekt Microsoftu i IBM który… Jak po tytule się roz***ał i zapadł niepamięć. Więc teraz rozpiszę się na temat tego systemu.
W latach 80. Microsoft i IBM były dwoma największymi graczami na rynku komputerowym. IBM dominował w sprzęcie komputerowym, a Microsoft, dzięki MS-DOS, zaczynał odgrywać kluczową rolę w świecie oprogramowania. Współpraca między tymi gigantami wydawała się naturalnym krokiem, mającym na celu stworzenie nowoczesnego, wielozadaniowego systemu operacyjnego, który miał być następcą MS-DOS. Tak narodził się projekt OS/2, który jednak, mimo ambitnych założeń, okazał się porażką.
Początki współpracy: wielkie ambicje
W 1985 roku IBM i Microsoft ogłosili, że pracują nad nowym systemem operacyjnym o nazwie OS/2. Miał to być zaawansowany system operacyjny, oferujący pełną wielozadaniowość, nowoczesny interfejs graficzny oraz lepszą stabilność i bezpieczeństwo w porównaniu z MS-DOS. OS/2 miał z założenia wspierać aplikacje 32-bitowe, co było znaczącym krokiem naprzód w tamtych czasach.
IBM widział w OS/2 kluczowy element swojej strategii, który miał zabezpieczyć pozycję firmy na rynku komputerów osobistych. Microsoft z kolei, choć zaangażowany w projekt, równocześnie rozwijał swoje własne inicjatywy, w tym Windows.
Problemy i rozbieżności
Mimo obiecującego startu, współpraca między IBM a Microsoftem szybko zaczęła się psuć. Obie firmy miały inne wizje rozwoju systemu. Microsoft, widząc potencjał swojego Windows, zaczął coraz bardziej skłaniać się ku własnemu rozwiązaniu, które było prostsze w obsłudze i szybsze w rozwoju. IBM natomiast trzymał się bardziej tradycyjnych i konserwatywnych podejść, co prowadziło do konfliktów i opóźnień.
Pierwsza wersja OS/2, wydana w 1987 roku, była dość ograniczona. Brakowało w niej wielu obiecanych funkcji, a interfejs tekstowy przypominał bardziej zaawansowaną wersję MS-DOS niż nowoczesny system operacyjny. Pomimo to, OS/2 był stabilniejszy od Windows i oferował lepszą obsługę pamięci, co przyciągało część użytkowników biznesowych.
Rozwój Windows i stopniowe odejście Microsoftu
Podczas gdy IBM koncentrował się na OS/2, Microsoft skupił się na rozwoju Windows. W 1990 roku, kiedy Windows 3.0 zyskał ogromną popularność, stało się jasne, że Microsoft nie widzi już przyszłości w OS/2. Windows 3.0, z łatwym w obsłudze interfejsem i szeroką gamą oprogramowania, stał się preferowanym wyborem zarówno dla użytkowników domowych, jak i firm.
W rezultacie, Microsoft stopniowo wycofywał się z projektu OS/2, pozostawiając IBM z systemem, który, choć technicznie zaawansowany, nie mógł rywalizować z rosnącą dominacją Windows.
OS/2 jako produkt IBM
Po wycofaniu się Microsoftu, IBM kontynuował rozwój OS/2 na własną rękę. W 1992 roku wydano OS/2 2.0, który był znacznie bardziej dopracowany i oferował pełny interfejs graficzny, a także wsteczną kompatybilność z aplikacjami Windows. Mimo to, system nie zdołał zdobyć masowej popularności, głównie ze względu na brak wsparcia od producentów oprogramowania oraz wysokie wymagania sprzętowe.
OS/2 przetrwał na rynku jeszcze kilka lat, zyskując uznanie w niektórych niszach, takich jak bankowość i automatyka przemysłowa, ale nigdy nie osiągnął sukcesu na miarę Windows.
W tym czasie Microsoft postanowił skoncentrować swoje zasoby na rozwoju nowego, zaawansowanego systemu operacyjnego – Windows NT. NT, skrót od „New Technology”, był projektowany z myślą o środowiskach biznesowych, zapewniając większą stabilność, bezpieczeństwo oraz wsparcie dla wieloprocesorowości. Decyzja o skupieniu się na Windows NT była kluczowa, gdyż ten system stał się fundamentem przyszłych wersji Windows, takich jak Windows 2000, XP, a nawet późniejsze Windows 7 i 10.
Windows NT (New Technology) był odpowiedzią Microsoftu na potrzeby rynku biznesowego i korporacyjnego. Rozpoczęcie prac nad tym systemem operacyjnym było strategicznym krokiem, który pozwolił Microsoftowi stworzyć nowoczesny, wielozadaniowy system operacyjny z pełną obsługą 32-bitowych aplikacji. Windows NT był zaprojektowany z myślą o większej stabilności, bezpieczeństwie i wsparciu dla nowoczesnego sprzętu, takiego jak procesory wielordzeniowe.
Koniec projektu i dziedzictwo
Pod koniec lat 90. stało się jasne, że OS/2 nie ma już szans na rywalizację z Windows. IBM stopniowo wycofywał wsparcie dla systemu, ostatecznie kończąc jego rozwój. Projekt OS/2, który miał zrewolucjonizować rynek, stał się przykładem tego, jak różnice strategiczne i konflikty interesów mogą zniweczyć nawet najbardziej obiecujące inicjatywy.
Mimo niepowodzenia, OS/2 pozostawił po sobie pewne dziedzictwo. Wpływ systemu można dostrzec w niektórych technologiach i koncepcjach, które pojawiły się później w systemach operacyjnych, a doświadczenia z jego rozwoju były ważną lekcją zarówno dla IBM, jak i Microsoftu.
IBM rozwijał OS/2 aż do wydania wersji 4.52 w 2001 roku. Pomimo prób jego promocji, system nie był w stanie konkurować z rosnącą dominacją Windows. Ostatecznie IBM zakończył wsparcie dla OS/2 w 2006 roku, oficjalnie kończąc jego rozwój. System przetrwał jednak w niektórych sektorach przemysłowych jeszcze przez kilka lat, zanim został ostatecznie zastąpiony przez inne rozwiązania.
OS/2 to historia niespełnionych obietnic, ale także przypomnienie, jak trudna i ryzykowna może być współpraca między gigantami technologicznymi.
Darkmord
